- Φθα
- Αιγύπτιος θεός, που τον τιμούσαν στη Μέμφιδα, όπου ταυτιζόταν με τον ντόπιο θεό της γης Τα-Τένεν, τον Σόκαρι και τον Όσιρι. Μετά το Νέο Βασίλειο αποτελούσε μέλος μιας τριάδας, ως σύζυγος της θεάς Σεχμέτ και πατέρας του μικρού θεού Νεφερτούμ· παριστανόταν με ανθρωπόμορφο σχήμα, με το κεφάλι σκεπασμένο με μια κουκούλα και με σώμα που θύμιζε την παλιά τεχνοτροπία της έλλειψης ανατομικών λεπτομερειών. Ένα κείμενο του Αρχαίου Βασιλείου που αντιγράφηκε σε αιθιοπική εποχή, η λεγόμενη Μεμφιτική Θεολογία, παρουσιάζει τον θεό αυτό δημιουργό του σύμπαντος με τη δύναμη του λόγου: «και όλοι οι άλλοι θεοί βγήκαν από τον Φ. και ο ίδιος ο Ατούμ είναι μια μορφή του Φ., η καρδιά του και η γλώσσα του, προσωποποιημένες στον Ώρο και στον Θωτ, δηλαδή τη θεία αλήθεια και δύναμη». Στη λαϊκή λατρεία ο Φ. ήταν προστάτης των βιοτεχνών και, με την ιδιότητα αυτή, ταυτίστηκε με τον Ήφαιστο.
Άγαλμα του θεού Φθα της εποχής της 18ης αιγυπτιακής δυναστείας. (Τουρίνο, Αιγυπτιακό Μουσείο, Συλλογή Ντροβέτι)
* * *ή Αφθάς, ο, ΝΑμυθ. ο δημιουργός τού σύμπαντος, σύμφωνα με την αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία, και ο θεός - προστάτης τών τεχνικών, ιδιαίτερα των γλυπτών, τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες ταύτιζαν με τον Ήφαιστο.
Dictionary of Greek. 2013.